ადამიანები ფიქრობენ სიყვარულზე

ახალი სიმზმრები უცნობ ისტორიებს მიყვება შენზე, გზა არის მაგრამ არ მინდა გავლა. შუაღამეს გაეღვიძა ოფლიანს და გადაწყვიტა რომ კიდევ ერთ ქალთან წასულიყო, რადგან ყველა აქამდე არსებული ქალი ვეღარ აკმაყოფილებდა, ვეღარც დღევანდელმა ხანმოკლე თავგადასავალმა მოუტანა სიამოვნება წამიერის გარდა, სახლში მოსულს რამდენიმე საათის შემდეგ ჩაეძინა, მაგრამ ყველა აჩრდილი, რომლისთვისაც მას აქამდე ზიანი მიეყენებინა, მის საწოლ ოთახში დაობებული…

მოძრავი გამოსახულება

რატო ასხავს? ვერ ხედავს. იქნებ ძაღლია და ჭიქის ცნობა არ იცის. რა ერთი მასაა ყველა ხალხი ერთად, ყლეობა ჭრელი და ერთნაირია ხმა არ ისმის, ამ ვიდეოს ხმა არ აქვს? ხალხში არ ისმის აბა ვისთვის ისმის? ხმაურში არ ისმის მეთქი წუთები საუკუნეებად გადის და ჩემი თავის ცნობაც დავკარგე, არც არავინ მოდის. მაჩერდებიან, მაჩერებენ და ვშეშდები სკამზე…

უსათაურო 2

მერამდენედ იგრძნობენ ადამიანები სიკვდილს მწარეს, ამორფულს, ხელშეუხებელს მიყვება მიყვება მიყვება ცრემლები სიცხეს, ვდგავარ და ვუყურებ ჩემს გულს გადმოღებულს, ტკივლი მზემდე ადის და იწვის იწვის იწვის, არაფიქრიც აღარ შველის შენს პაემნებს, მერამდენედ მერამდენედ მერამდენენ დაგინახო სხვასთან, იქნებ ნიავი ვიყო უჩინარი, დილის სუსხი შუადღისას გამქრალვარდი, მზის ჩასვლისას ბოლო სხივი მე ვიყო, აღარამოსული, აღარ მინდა აღარ მინდა აღარ…

ფრა ანჯელიკო

იტალიური ადრეული რენესანსის, კვატროჩენტოს კიდევ ერთი, ალბათ ყველაზე განსხვავებული მხატვარი დომენიკელთა ორდენის ბერი ფრა ანჯელიკოა (1395-1455). მიუხედავად იმისა, რომ ფრა ანჯელიკო თავის ხელოვნებაში ბოლომდე არ უკუაგდებს გოთიკურ სტილს, ის მაინც გამალებით ითვისებს მაზაჩოს მიღწევებს, განსაკუთრებით ეს გამოიხატა სივრცის შექმნასა და მოდელირებაში. არქიტექტურული დეტალები ფრა ანჯელიკოსთვის მნიშვნელოვანია, მასთან არქიტექტურას, თუნდაც სურათის ფონს აღარ აქვს მხოლოდ დეკორაციული…

ჩინო დი პეპო ანუ ჩიმაბუე

ჩიმაბუე (1240-1302) იყო ფლორენციელი მხატვარი პროტორენესანსის, დუჩენტოს დროის ხელოვნების ერთ-ერთი წარმომადგენელი, რომელიც ძირითადად მოზაიკებსა და ფრესკებზე მუშაობდა. მისი მხატვრული სტილი ბიზანტიურ გავლენას მოიცავს, თუმცა უნდა ითქვას ისიც, რომ ეს ის პერიოდია, როდესაც შუა საუკუნეების ბნელი პერიოდი გამოსვლას იწყებს რელიგიური მარწუხებისგან და ხელოვნების ასახვის საგანის იგივეობისა (რელიგიური სცენები), მათში უკვე იგრძნობა ადამიანური განცდა, იმ მოვლენებისა და…